Цагаачлалаас шорон хүртэл: Навальныйн замыг хэн засав

 

Оросын барууны "найзууд" Алексей Навальныйг Москва руу буцахыг нь тэсэн ядан хүлээж байгаа. Учир нь, Берлинээс ирэх зочиндоо Оросын удирдлага хэрхэн хандахаас их зүйл хамаарна. Кремль ч өрнөдөд хандан юу хэлэхээ төлөвлөсөн. "Дунд зэргийн үндсэрхэг үзэлт, ардчилагч" Навальныйн "эх оронч үзэл" нь Ерөнхийлөгч В.Путинд болон Засгийн газарт халдаж буй халхавч. Барууны хэвлэлүүд Алексей Навальный нутаг буцах сургаар "Кремль Навальныйд хүрч чадахгүй. Учир нь, тэд баруунаас айдаг", "Навальный бол Кремлийн төсөл", "Тэд Путинд аюултай сөрөг хүчний өсөлтийг хүлээн зөвшөөрөхгүй" зэргээр бичиж байна. Ажиглагчид Навальныйг хэн нэгний төсөл гэж үздэг нь нууц биш. Алексей өөрөө болон түүний шүтэн бишрэгчид юу гэж бодож байгаагаас үл хамааран төсөл нь хоёрдмол утгагүй дайсагнал юм.

"Навальный төсөл" -ийг гаднын хүчнүүд сонирхож байгаа нь ойлгомжтой. ОХУ-тай тоглохдоо хүчийг нь сулруулж, дотроос нь хуваах гэж хичээдэг. Дайны талбарт Оросыг ялах боломжгүй. Аливаа хөндлөнгийн оролцоо нь төр нуран унахад дуусдаг. Тиймээс Москвагийн түүхэн өрсөлдөгчид ОХУ-ын Засгийн газрыг түлхэн унагах, шинэ Орос орныг байгуулахаа амласан хүмүүсийг цаг ямагт анхааралтай ажиглаж ирсэн.Энэхүү тусламж нь санхүүгийн болон суртал ухуулгаас улс төрийн болон цэргийн салбарт өөр өөр байдаг. Үүний зэрэгцээ "шударга ёсны төлөө тэмцэгч" засгийн эрхэнд гараад үүрэг хариуцлагаас шууд татгалздаг. Ленин Германы Жанжин штабын тагнуул байгаагүй ч Парвусаар дамжуулж хуваарилсан Германы мөнгийг большевикууд хувьсгал хийхэд зарцуулсан. Тэрбээр 1917 оны аравдугаар сараас германчуудын өмнө үүрэг хүлээхгүй хэмээн шийдэж, хувьсгалыг дэмжсэн. Гэхдээ Англи, Франц гээд гаднын хүчнүүд Ленинийг зүгээр байлгаагүй юм. Хааны эсрэг хуйвалдаанд оролцсон зарим нь гадаадад цагаачлан гарч, шударга ёсны уур хилэнгээ большевикуудын, үнэн хэрэгтээ Оросын эсрэг үйл ажиллагаа явуулахад гаргасан.

 

Барууныхан хувьсгалт сэтгэлгээтэй (реваншистууд буюу Ходорковский шиг) цагаачдад итгэдэг. Гэхдээ гадаадад цагаачилсан орос хүн бүр эх орныхоо эсрэг ажиллахад бэлэн байдаггүй. Баруун руу хөөгдсөний дараа А.Солженицын коммунизм, ЗСБНХУ-ыг буруушаан үг хэлж, бараг хориглох, тусгаарлахыг уриалжээ. Гэвч барууныхан Христэд итгэгчид биш (бурхангүй ЗСБНХУ ба Барууны Христийн эсэргүүцэл нь Солженицыны хувьд чухал ач холбогдолтой байсан) болохыг нүдээр харсан зохиолч Зөвлөлтийн эсрэг тэмцлийн туг болохоос татгалзсан юм. Харин Навальный энэ утгаараа мэдээж Ленин, Солженицын ч биш. Түүнд гаднын хүчнүүдтэй ажиллахад эргэлзээ, хязгаарлалт байхгүй. Түүнээс гадна Европын ач холбогдлыг байнга онцолдог бөгөөд энэ нь Барууны болон Славофилийн хоорондох маргаан биш. Англо-Саксоны тусгай алба арав гаруй жилийн турш "Навальный төсөл" -ийг хэрэгжүүлж ирсэн гэж таамаглах нь ч бий. Тэрбээр одоо "жигтэй" хордлогынхоо дараа нутаг буцахаар шийдсэн.

 

Цагаачлалаар үлдэхийг албадсан ч Навальный Европт амьдрахыг хүсэхгүй байгаа нь өрнөдийн "найзууд" үнэн хэрэгтээ "төсөл" -ийг түр зогсоосонтой холбоотой байж магадгүй. Эсвэл түүнд Тихановскаягийн түвшинд цагаачлах нь утгагүй санагдсан болов уу. Мөн барууны Руссофобуудын төлөвлөгөөнд Орос улстай харилцаагаа таслах эсвэл бүх талаар нээлттэй сөргөлдөөнд шилжих зэрэг ороогүй болно. Түүнчлэн Навальныйг Оросын ирээдүйн удирдагч болгоход асар их хөрөнгө зарцуулна. ОХУ дахь нөхцөл байдалд нөлөөлөхийн тулд дижитал эрин үеийг үл харгалзан цөллөгт байгаа сөрөг хүчний удирдагч тийм ч тохиромжтой дүр биш. Утгагүй Ходорковский, Каспаров болон төдийлөн танигдаагүй олон нэр дэвшигч Европт амьдарч байна. Навальный ОХУ-д хангалттай дэмжигчтэй ч барууныхан "Путиний хөөцөлдөж байгаа хүн" болох хэрэгтэйг сануулсан. Азаар улс орныг хамарсан үймээн самуун болбол "Навальный" төсөл бүрэн утгаараа хэрэгжих ч бараг боломжгүй юм. Навальныйг хордуулсан нь баруунд ч, Орост ч "төслийн" фэнүүдийн дунд бооцоогоо өсгөсөн. Одоо бүгд аллагын шинэ оролдлогыг хүлээж байна.

Барууны янз бүрийн бүлэглэлүүд "Навальный төсөл"-ийг өөрт ашигтайгаар ашиглахыг хичээж байгаа. Германы элитүүдийн бие даасан сэтгэлгээтэй хэсэг нь Берлин, Москвагийн харилцааг сэргээхийг хүсэж байна. Ийм тохиолдолд Навальныйг Орос руу шилжүүлэн өгөхөөс татгалзсаны хариуцлагыг Меркель хүлээх ёстой болно. Германы эрх баригчид түүнийг шилжүүлэн өгөхийг зүрхлэхгүй байсан. Энэ нь тулгамдалд орсон хоёр орны харилцааг хурцатгах нэг шалтгаан болно. Гэхдээ хордлогын түүх бүхэлдээ тодорхойгүй хэвээр үлдсэн. Түүнээс гадна улс төрийн дотоод үр дагавар жишээлбэл, Навальныйн эхнэрийг 2021 оны Думын сонгуульд нэр дэвшүүлэх нь ач холбогдолгүй юм. Энэхүү улс төрийн төслийн тусламжтайгаар ямар тоглолт өрнөх нь олон улсын анхаарлыг татаж байна. Хамгийн гол нь "Орос Мандела" -г хамгаалах өргөн цар хүрээтэй кампанит ажил нь Путин ба Оросын эсрэг истерикуудын шинэ үеийг бий болгох зорилготой. "Навальный төсөл" олон давхар зорилготой. Хэрэв түүний стратегийн зорилго нь Кремльд хамааралтай бол завсрын зорилтууд нь Орос, Европын харилцааны хүрээнд хязгаарлагдаж байна.

 

 

Х.Эрдэнэзаяа

Эх сурвалж: "Монголын үнэн" сонин